Oblivion voorstellen
Als je de game start krijg je al meteen een prestigieus hoofdmenu dat van adel af lijkt te komen (met veel fratseltjes, sierletters enzovoorts). Het ziet er allemaal al meteen bijzonder gelikt uit.
Maar voordat ik ga beginnen met deze fantastische game (tenminste dat hoop ik) valt mijn oog op het kleine woordje, Video. Deze klik ik dan ook aan en een hele waslijst met opties vult mijn 19’’ TFT monitor (beetje opscheppen kan geen kwaad) van de Aldi. Van HDR (High Dynamic Range Lighting) tot en met Bloom effecten, mijn hele scherm staat vol met grafische opties. Nou, ik doe niet moeilijk om alles door te lezen en kruis alles aan en zet alles op z’n hoogst. Dus, ik sluit dit scherm weer af en start de game. Na een vlugge laadtijd wordt Mn sherm omgetoverd tot een prachtig intro filmpje dat volgens mij ook nog eens ingame is ook! De keizer verteld snel even over zijn ellende en over Oblivion (de poorten naar de hel) en dan begint de game, of tenminste, gedeeltelijk. Als eerste mag je zelf je personage ontwerpen! Je kunt dan kiezen uit bijvoorbeeld, Orcs, High Elves, Wood Elves, Mensen en andere gedrochten (waarban er een aantal een soort hagedissen zijn). Ook kun je je leeftijd kiezen (!), je kleur ogen, hoe je gezicht uitdrukking is enzovoorts. Heb je dit gedaan dan begint de game. Weliswaar niet echt spectaculair omdat je in een ondergrondse kerker zit, maar goed.
Dit is het begin van een game die legendarisch wordt volgens vele, en naar mijn mening ook. En zoals je kon lezen begon het al meteen goed met je personage en die graphics. Ik geef je even een korte info over wat Bethesda wil gaan bereiken met deze game en wat het nu precies voor een game is.
De Elder Scrolls Games staan bekend om hun grote en open wereld waarin je vrij bent om te gaan en staan waar je maar wilt. Je krijgt ongekende vrijheid en je mag doen wat je maar wilt (met gevolgen natuurlijk). Bethesda wil met Oblivion een game neerzetten met een compleet automatisch gegenereerde wereld waar het leventje zijn gang kan gaan. Meer dan 1000 NPC’s (Non Playable Characters) leiden hun leventje in Oblivion en doen wat ze moeten doen zoals eten, wassen, winkelen en noem het maar op. Zo zul je nooit een NPC uren op hetzelfde plekje zien staan en uit zijn neus vreten tot jij of iemand anders hem aanspreekt, nee, integendeel. Ze lopen wat rond en doen wat ze willen doen. Willen ze een praatje met een andere NPC maken dan doen ze dat. Willen ze gaan zitten dan zoeken ze een bankje op en ploffen er neer.
Wel is Oblivion iets meer doel gericht dan zijn voorgangers. Had je in Zn voorgangers ongekende vrijheid (dat je nu ook wel hebt) en was het niet echt duidelijk wat je precies moest gaan doen waardoor sommige nog onervaren spelers uren in het rond doolde zonder een flauw idee te hebben wat ze nu in godsnaam moesten gaan doen, hebben ze dit in Oblivion veel duidelijker gemaakt door het hoofdverhaal meer naar boven te halen en zo het hele spel iets meer duidelijkheid te geven. Natuurlijk hoef je dit niet elke keer te volgen en kun je wel meer dan honderden andere zogenaamde ‘’side quests’’ doen zoals voor iemand wat vis vangen, een jongetje terug halen, iemand op iets aanspreken, iets terug halen en ga zo maar even door. Door deze side quests wordt de levensduur van deze game enorm verlengt den kun je wel dagen bezig zijn wil je deze game uitspelen. Ook wordt de replay waarde een enorm stuk omhoog gekrikt waardoor de game opnieuw en opnieuw speelbaar wordt. Want in een keer deze game uitspelen zit er niet in (tenzij je er al 100 uur in hebt zitten en de game je keel uithangt wat ik ten zeerste betwijfel).
Het verhaal begint wanneer je in een ondergrondse, strikt bewaakte kerker zit (ben je een crimineel, of zit je hier ten onrechte?). na ongeveer 2 minuten komt op eens de keizer van Tamriel met een aantal lijfwachten naar je toe gewandeld en krijg je een flinke preek. Blijkbaar wil de keizer jouw cel als geheime doorgang gebruiken omdat hij op de hielen wordt gezeten door een huurmoordenaar. De gevangen die aan de overkant staat flink te grinniken omdat hij denkt dat je over een aantal minuten het loodje zal leggen. Maar hij heeft het dus mis. De keizer, Uriel Septiem herkent je blijkbaar en graaft diep in zijn geheugen om het weer te herinneren maar tevergeefs. Hij stelt je een aantal vragen en je krijgt meteen meer opties voor je personage voorgeschoteld. Zo moet je kiezen van welk soort sterrenbeeld je bent. Elke verschillende sterrenbeeld heeft zo zijn voordelen en nadelen. Hoe dit allemaal werkt dat moet je zelf maar uitvogelen als je de game in huis hebt gehaald. En nu nog iets wat de game álweer een nieveu hoger tilt is het gebruik ven een bekende acteur genaamd Patrick Stewart. Maar ik vin dit een beetje tevergeefs en overbodig omdat de keizer tien minuten later al het loodje legt. Zonde van het geld dus om een dure acteur in te huren. Als de keizer sterft geeft hij jouw een medaillon dat je naar een bepaald persoon moet brengen die de poorten van Oblivion kan sluiten. Dit is dan ook de verhaal lijn van het spel. Simpel, maar doeltreffend.
Na ongeveer een half uur lang in de kerkers te hebben rondgedwaald te hebben kun je eindelijk eens frisse lucht inademen in de grote, uitgestrekte wereld van Tamriel. Tamriel is ongeveer letterlijk 25 vierkante kilometer groot! En overel in dit uitgestrekte land kun je staan en gaan waar je maar wilt.
Zoals ik je nu hier heb uitgelegd in Oblivion een echte Role Playing game. Je kunt gaan en staan waar je wilt en e hoeft niet persé de verhaal lijn te volgen (alleen als je verder wilt komen in de game).
moeilijkheid graad en AI
Oblivion is een redelijk moeilijke game om te spelen. Niet dat het allemaal lastig is te begrijpen, maar de vijanden zijn gewoon sterk en ze zijn vaak met grote nummers. Maar hier komt de verrassing. De game past zich automatisch aan aan jouw level! Ben je nog zwak en makkelijk te verslaan, dan komen er minder vijanden en vijanden van een lager level. Dus je hoeft je niet zorgen te maken de game is oneerlijk, nee, dan doe jij het gewoon niet goed genoeg om te kunnen winnen! Want het systeem dat Oblivion gebruikt is dus uitermate geschikt voor alle soorten gamers.
Ook zul jij nooit echt overwelmend sterker zijn dan de vijand. Zo zul je dus als je nog level 1 bent Goblins tegekomen die ''rust daggers'' hebben en niet echt beschermende kleding. Kom je er eentje tegen van level 20 dan hebben ze een harnas aan een een veredeld zwaard in hun handen.
Dus, als jij beter wordt, wordt de vijand ook beter. Zo simpel is het, maar erg doeltreffend.
De AI in Oblivion is het beste wat ik ooit heb gezien! Alle NPC's leiden hun leventje en doen wat ze moeten doen. Ze zullen geen domme dingen doen zoals tegen elkaar opbotsen, tegen muren aanlopen, ronddwalen of wat dan ook. Ze reageren zoals in het echte leven op bepaalde situaties. Vraag jij ze iets stoms, of zeg je iets gemeens, dan zie je hun gezichten veranderen van blij naar boos en zullen ze geschokt, of zelfs aggresief reageren. Ga je een huis binnen en je pakt iets wat niet van jouw is (stelen dus) dan zal de NPC die het ziet meteen reageren en roepen voor hulp. En meestal als je dan weer naar buiten gaat dan staan er een aantal gastjes in dik harnas die je wel even een lesje leren. Je moet dan óf geld betalen als boete, óf de lik in. Nou, ik moet meestal de lik in omdat ik niet genoeg geld heb... Ook praten de NPC's met elkaar. Zo zullen ze het af en toe hebben over de gebeurtenissen in Tamriel die vaak leiden tot een (side) quest. Ook is het gewoon leuk om te luisten wat voor een soort gesprekken ze precies voeren, je weet nooit of je iets nuttigs hoort!
Wow!
De meeste Role Playing games hebben graphics die niet altijd de moeite waard zijn om een hele bladzijde over vol te schrijven. Kijk maar eens naar Fable, het ziet er goed en leuk uit, maar het is niet iets waar je een hele pagina over kunt vertellen. In Oblivion is het anders. Deze game is echt zó mooi dat bij het zien van deze game je kaak pardoes de grond raakt. Alles ziet er echt waanzinnig mooi uit. Van de omgevingen tot en met de personages, het is gewoon een echt feest voor het oog. En Oblivion is misschien wel de mooiste RPG in de geschiedenis van games! Zo maakt de game gebruik van HDR, Bloom effecten, Anti Analising en vele andere grafische snufjes die de game even flink opleuken. Ik geef je even een aantal voorbeeldjes. De wouden in Oblivion lijken net echt. Alles wordt automatisch gegenereerd door de computer en je zult niets 2 keer ergens hetzelfde zien staan. Het gras waait netjes met de wind mee, de bomen wuiven heen en weer en blaadjes dwarrelen naar beneden. Het ziet er echt adembenemend uit. Ook zijn de schaduwen hyper realistisch en zie je zelfs schaduwen van bomen én van jezelf op de grassprietjes! Ook de steden zijn het vermelden waard. Alles ziet er zó uitermate realistisch uit dat je de game gewoon al wilt spelen om door deze grote, en uitgestrekte wereld te lopen. Zo heb prachtige kathedralen en andere gebouwen in de vele dorpjes en steden die Oblivion rijk is. Ook de vele kerkers die de game rijk is zien er adembenemend uit. En zo heeft de game niet 10 of 20 kerkers, maar nee, meer dan 200! Kun je jezelf dat voorstellen? Hoe moet je die ooit allemaal kunnen bezoeken? Denken ze dat wij de hele dag niks anders doen als gamen? Nou, met deze game wil je dat wel! Alle kerkers zijn ook eens aardig groot en kun je zo een uurtje in rondwalen. Wat me wel opviel is dat je hier en daar af en toe wat pop ups tegenkomt en clipping. En voor de mensen die niet weten wat clipping is hier even een kleine uitleg. Clipping is dat als mensen of voorwerpen door andere voorwerpen kunnen heenlopen. Zo zie je dus af en toe zwaarden of vijanden liggen die met de helft in een muur staan of door een deur heensteken. Echt storend is dit niet, alleen jammer dat deze foutjes in zo'n mooi game zitten. (nu weer eben terug naar de kerkers, de zogenaamde Dungeons),er valt dan ook van alles te doen in de kerkers. Ook kun je zelfs tot kilometers ver het landschap inkijken! Dit ziet er echt mooi uit en is iets wat ik nog eerder heb gezien. Alleen heb je voor al dit moois ook een flinke PC nodig (tenzij je een xbox 360 hebt). Want de game ligt voor je PC niet echt licht op de maag. Want zo heb je aanbevolen een 3.0Gh processor nodig, een GeForce 6800 en meer dan 1024 MB intern geheugen. Nou heb ik een 3.0Gh Dual Core, 1 Gigabyte geheugen en een Geforce 6700XL, maar ik kon wel alles op z’n hoogst. Alleen als je in de volle natuur staat en je kijkt naar de schitterende wouden dan trekt Mn pc het niet zo goed meer en gaat dus hakkelen. Dus een flinke patser van een PC is aangeraden als je deze game op Zn hoogst wilt spelen! En ben je nu niet zo’n graphics freak als ik, dan kun je de vele grafische opties nog altijd omlaag schroeven en zo op een minder goede PC alsnog genoeg lol hebben. Maar ook al schroef je je PC omlaag, er blijven nog altijd laadtijden. Tja, elke game heeft laadtijden, maar Oblivion heeft ze jammer genoeg ook als je gewoon in de natuur aan het rond lopen bent. Er staat dan welliswaar alleen loading enviroment, maar je beeld gaat niet stilstaan om te laden, het kan alleen even een aantal seconden wat schokkeriger zijn en dan is het over. Opzich is dit goed, maar dan had ik toch liever gewild dat de hoofd laad schermen er iets langer over deden zodat de game niet tussendoor hoeft te laden.
Zoals de meeste van jullie Role Playing gamers wel weten zijn RPG’s meestal in Third Person mode. Waarom weet ik niet precies, maar het is gewoon zo. Oblivion is dit ook, én een First Person RPG! En ik moet zeggen, de First Person modus vind ik véél fijner dan de Third Person mode. Maar de Third Person mode is wel veel en veel mooier om te zien. Het glimmende harnas, de omgeving, de details, gewoon verbluffend. Wel is het net alsof je personage in TP mode strafed. Hij maakt totaal geen contact met de grond en het lijkt alsof hij net zo licht als een veertje is. Beweeg je snel met de muis, dan glijdt hij gewoon over de grond heen of loopt schuin terwijl je eigenlijk gewoon rechtdoor loopt. Jammer, en dit hadden ze kunnen verbeteren voor de Third Person fans onde ons!
Ook heeft deze game erg goede physics. Zo zijn er meer dan 9000 voorwerpen in Oblivion die physics bevatten en zo meedragen aan de gameplay. Sla je bijvoorbeeld met een zwaard tegen een hangende ketting aan dan gaat hij zwiepen. Stoot je tegen een glazen flesje je aan dan valt hij op de grond (alleen hij breekt niet). Ook zorgen de physics ervoor dat je een beter gameplay krijgt. Want hier en daar vallen er af en toe ook nog wel eens rotsen naar beneden waardoor je geplet wordt. Maar, als je vijanden ziet staan en er liggen rotsen boven dan kun je die ook in beweging brengen door er iets tegen aan te gooien of te schieten!
Wat is er te doen in Oblivion?
Nou, dat is een goede vraag. In Oblivion is er zóvéél te doen dat ik het niet allemaal kan vertellen en het ook nog niet eens allemaal heb gedaan! Ik begin al vast even met de NPC’s. De meer dan 1000 NPC’s die hun leventje leiden in Oblivion kun je allemaal aanspreken. Elke NPC heeft wel iets interessants te vertellen of wil gewoon een praatje maken. Weet je bijvoorbeeld niet welke kan je heen moet, vraag het aan de NPC’s, die weten het meestal toch wel. Heb je iets nodig, dan ga je gewoon naar een NPC’s toe en hoop je maar of hij/zei iets voor je te doen heeft. Ook kun je aan ze vragen of er bijvoorbeeld nog geruchten zijn en dingen over de huidige missie die je aan het doen bent. Ook zijn NPC’s goed voor een heleboel Side Quests.
Ook kun je in Oblivion ook vele andere dingen doen dan alleen maar Side Quests. Zo kun je zelfs paardrijden! Paarden moet je kopen of kun je stelen. En als je mazzel hebt, dan kun je ze gewoon pakken zonder dat iemand het ziet of er iets van zegt. Paarden zijn vele malen sneller dan jijzelf en bieden dus een goede uitkomst voor lange reizen. Ook is het gewoon erg leuk om op een paard te rijden omdat het erg vloeiend gaat en je zo lekker van het landschap kunt genieten. Maar pas wel op! Als een wolf of andere gedrocht je paard aanvalt en je stap eraf om de vijand een lesje te leren en je steekt je paard, dan is het over. Niet dat het paard dan meteen het loodje legt alleen kun je er niet meer op rijden omdat het paard je aanvalt. Ook kun je nu in elke huis waarvan de deur niet op slot is of die je kunt openbreken met een Lockpick. Dit is erg lastig en gaat vaak mis. Met zo’n Lockpick moet je pinnen omhoog krijgen om het slot te openen. Maar ben je er nog niet erg ervaren in (of je kunt het niet of je level voor dit soort dingen is nog te laag) dan kun je inbreken wel op je buik schrijven. Ben je eenmaal in het huis dan zie je van allerlei dingen staan die je kunt oppakken of gebruiken. En Oblivion heeft veel voorwerpen. Want zo vind je rattenvlees, geld, goud, drankjes, bekers, potten, vazen, glazen, boeken, perkament rollen, ijzeren pijlen, metalen pijlen, tover drankjes, stokken, hamers, botten, schedels, schoenen, broeken, truien en noem het maar op! Maar meestal zijn het boeken, bekers, of her en der wat drankjes waarmee je je toverkunsten en je leven mee kunt oprikken. Ook kun je af en toe wat wapens vinden die je kunt gebruiken tegen de vele rare gedrochten die Oblivion rijk is. De wapens verschillen van kleine roestige dolken tot en met glimmende en dimanten belegde knuppels met spijkers. Ook kun je in Oblivion boogschieten. Dit werkt erg simpel door gewoon te mikken met de muis en de pijl te spannen door de linker muis toets in te houden. Dit is erg leuk, maar richt alleen veel minder schade aan dan een groot zwaard of een flinke knuppel. Ook is het mikken wat lastig omdat de vijanden vaak erg snel zijn en veel doen rennen en lopen.
Wat je ook kunt doen in Oblivion is jezelf helemaal naar je eigen smaak aanpassen. Vind je bijvoorbeeld je schoenen niet mooi, dan doe je toch gewoon anderen aan? Wil je een andere helm op? Geen probleem, zo gepiept! Vind je jezelf te zwak tegen aanvallen? Dan doen we toch gewoon een dik leren pak aan? Of zelfs een heel ijzer pantser? Alles kan in Oblivion, en niets is te gek. Ook heb je een enorm arsenaal aan kleren en hebben dingetjes. Je kunt zelfs de ijzeren banden waarmee je vast zat in de kerker weer omdoen! Dit geeft de game ook een enorme replay waarde omdat je zoveel verschillende dingen hebt dat je ze nooit in een keer allemaal kunt passen. Dus meerdere keren de game uitspelen zal dus wel het geval zijn bij deze schitterende game.
Toveren is ook aan de orde in Oblivion. Je hebt een heel arsenaal aan spreuken tot je beschikking die je kunt gebruiken om jezelf op te lappen, of tegen de vijand te gebruiken. Van vuurballen tot een soort stroomstoten, je hebt echt onwijs veel spreuken die je kunt gebruiken. En als je dat nog niet eens genoeg vind, dan kun je ook nog zelf spreken maken door middel van alchemie. Dit doe je door bepaalde stoffen, planten, kruiden of iets dergelijks te mengen zodat je een krachtig brouwseltje krijgt waarmee je een spreuk kun maken.
Sommigen gamers hadden nogal wat klachten over het systeem in Morrowind. Ze vonden het maar lastig en vervelend. Nu kun je zien dat Bethesda heeft geleerd van zijn fouten en heeft dit hele systeem verbeterd. Nu hoef je alleen maar in je items menu een spreuk aan te klikken en je kunt die gebruiken door op ''c'' (C staat voor Cast) te drukken. Tevens zorgen spreuken er ook nog voor dat de game wat meer afwissling krijgt.
Het vecht systeem in Oblivion is verschrikkelijk simpel en erg makkelijk om te leren. Het gebeurd zo: Je kiest een wapen (zwaard, knuppel, dolk, hamer etc), je klikt het wapen naar keuze aan en begint weer met hetb spel. Je loopt naar een niets wetende vijand af en klikt met de linker muisknop om hem te slaan. Maar oei! Hij slaat terug! Snel de rechter muisknop indrukken om de blokkeren. Simpel, maar doeltreffend. En omdat het zo simpel is is het vechten met de vijanden leuk (tenzij je het loodje legt) en erg spannend omdat je ook je zwaardkunsten kunt combineren met spreuken! En het is dus niet dat je weer helemaal naar het item menu toe moet om een spreik uit te kiezen, het menu weer wegklikt, spreuk gebruiken, menu weer open, wapen pakken enzovoorts. Lekker simpel, maar doeltreffend.
Ook kun je om het zo maar te zeggen, groeien in de game. Niet dat je elke dag 3 centimeter langer wordt, nee, je kunt beter worden met je vaardigheden. Ren en spring je bijvoorbeeld vaak dan zul je zien dat je acrobatische en uithouding vermogen sneller omhoog gaan dan je zwaard kunsten omdat je die dan niet gebruikt. Je zult dan ook merken dat je langer kunt sprinten en meer uithouding vermogen hebt onder het vechten tegen de demonische gedrochten die je (erg) vaak tegenkomt. Maar als je veel met je zwaarden aan de gang bent dan zul je merken dat je steeds krachtiger wordt met zwaarden en er zo dan ook in gespecialiseerd raakt. Dit is dus ook een goede reden om vaak de gevechten op te zoeken omdat je dan zo beter kunt worden in de dingen die jij graag wilt dat je beter in wordt. Ook kun je beter worden door gewoon boeken te lezen! Hierdoor krijg je meer kennis en kun je het beter. Ook kunnen sommige NPC's je ermee helpen (tegen een fors bedrag dan, want het zijn echte afzetters dat NPC volkje). En het groeien is iets wat mij erg aanspreekt! Want kun je op het begin met moeite een groene Goblin een kopje kleiner maken, kun je het later in de game de Goblin met een stoot vermoorden!
Geluid
Qua geluid zit het helemaal snor met Oblivion. Je hoort de omgevingen en de bomen ruisen door de wind, vogeltjes fluiten en mensen (als die er op dat moment zijn) met elkaar een praatje maken. Ook onder het vechten klinkt het geluid erg goed en hoor je precies waarneer je een vijand raakt of iets anders. Want raak je een vijand, dan hoor je een soort scheurend, vleesachtig geluid. Sla je tegen het wapen van de vijand aan, dan hoor je precies of het van hout of metaal is gemaakt. Alleen de voetstappen klinken een beetje overdreven luid. Ook de muziek in de game is het vermelden waard. Van mooie, rustgevende muziek voor als je een beetje in de natuur rondwandelt, tot ruige en bijna agressieve muziek als je in een gevecht ben verwikkeld, het past altijd en het gaat nooit vervelen in tegenoverstelling tot vele andere games die wel een iertant herhalend deuntje hebben.
De stemmen die ze gebruiken in Oblivion zijn al helemaal top omdat er al verschillende bekende acteurs in voorkomen. Zo heb je een stem van Patrick Steward (x-men, Star Trek), Sean Bean (Lord of The Rings), Lynda Carter en nog een aantal, maar welke precies dat is voor mij nog onduidelijk. Ook hebben ze ervoor gezorgd dat de stem bij het uiterlijk van de personage in kwestie past. Heb je bijvoorbeeld een kleine vrouw voor je staan dan krijg je niet een zware ruwe vrouwenstem te horen maar een hoog, lief stemmetje dat snel praat. Heb je een grote bink voor je staan dan heeft hij een zware en agressief klinkende stem. Wel vind ik het jammer dat veel personages op elkaar lijken zo vele dezelfde stem hebben. Maar aan de andere hand, hoe krijg je al meer dan 50 uur aan gesproken dialogen op een klein DVD’tje?
Conclusie
Oblivion is naar mijn mening de beste RPG ooit gemaakt! Er zitten nog wat minpuntjes aan zoals de Third Person mode waarbij het net lijkt alsof je zweeft, de nog net iets te veel laad tijden en de vele personages die op elkaar lijken, maar voor de rest is het een game die gezien mág, en kán worden! Met zijn geweldig lekkere gameplay en een gekke hoeveelheid aan opties en voorwerpen die je kunt gebruiken is deze game zeker je aankoop waard! Maar kijk uit! Zorg wel dat je nog slaap krijgt want als je eenmaal aande gang bent bent deze game kun je niet meer stoppen (tenzij je genoeg will power hebt).
Graphics: 95%
Gameplay: 99%
Speelduur: 100%
Geluid: 89%
Replay: 100%
